Διάβασα πρόσφατα:

  • Ποιος απ' τους δυο μας επινόησε τον άλλον - Πασκάλ Μπρυκνέρ
  • Ο εραστής - Μαργκερίτ Ντυράς
  • Κάιν - Ζοζέ Σαραμάγκου
  • Ζορρό - Ιζαμπέλ Αλιέντε
  • Αποσπάσματα του ερωτικού λόγου - Ρόλαν Μπαρτ

Πληροφορίες

Η φωτογραφία μου
γιατί όταν είμαι μόνος αγαπώ τον αέρα γιατί όταν είμαι έτσι, θέλω μόνο τον αέρα γιατί η αγάπη είναι πλασματική γιατί είμαι άνθρωπος και νιώθω σα σκυλί γιατί είμαι μια αχαρτογράφητη περιοχή δεν έχω όρια γιατί έχω ψυχή

Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007

Χαμένοι ποιητές

Κράνος να φορέσω να μη με κοιτάς
Οι φωτιές των ματιών μου μη σε κάψουν
Έτσι γράφουμε εμείς οι ποιητές
Ονειρικά πλασμένες ουτοπίες τα γραπτά μας
Γκρίζα τοπία οι μέρες μας και
Άγρια αγρίμια των αγρών οι καρδιές μας

Κράνος και πανοπλία μη μ’ αγγίζεις
Πάγος το σώμα μου, άδειο κελί
Χαρούμενα τραγούδα μακριά μου, ονειρέψου με
Μα μη ζητάς να σου φτιάξω τη ζωή
Έτσι ζούμε εμείς οι ποιητές
Χωρίς κανένα ώμο, χωρίς καν ένα φιλί

Και κάποια στιγμή μεθούμε
Με ελπίδες φρούδες και πρόσωπα
Τότε να μας κοιτάξεις
Τότε να μας αγγίξεις
Όσο προλαβαίνεις μάθε μας
Πριν χαθεί η αλήθεια που κρύβουμε
Πριν έρθει η ώρα να φύγουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: