Τις ώρες που φοβάμαι και απ’ το φόβο βρίζω
Και κουρνιάζω και κουλουριάζομαι
Έντομο γίνομαι, κατσαρίδα
Και δε γουστάρω να κάνεις λάθη
Τίποτα να μην κάνεις
Απλά να χαίρεσαι με τα δικά μου
Τότε μην κάτσεις πολύ
Λίγο μονάχα
Έτσι για να πεις πως έκανες μια καλή πράξη
Κι έπειτα δικαιολόγησε την ανικανότητά σου
Δεν πειράζει. Αν δεν είχες φύγει και σήμερα
Πώς θα έγραφα για σένα;
Πέμπτη 8 Νοεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου