Μπορώ να βουτήξω λίγο τα πόδια μου στη μεγαλοσύνη σου;
Γιατί δε τη φοβάμαι πλέον, όχι κύριος
Δώσε μου ένα κάτι ρε μπαγάσα να μάθω
Να μπω λίγο παραπάνω ν’ αξιωθώ από σκουλήκι να γίνω σαύρα
Κι αν δε μου δώσεις πώς θα ζήσω ολομόναχη ρε;
Δε μου αρκεί ο εαυτός μου σ’ αυτή την άχαρη πόλη
Όλα γκρι είναι, πώς να χρωματιστώ εγώ;
Έλα εσύ, πρίγκιπα μεθυσμένε,
Άνοιξε τις πύλες των χρωμάτων να μπει λίγο κόκκινο στη ζωή μου
Ταρακούνα τα όλα να ξυπνήσεις το σύστημα της οξύννοιας
-χρόνια ξεχασμένο σύστημα, ομολογώ-
Τι παράλογα ποιήματα σε μια παράλογη νύχτα.
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
den einai gri maga......
Δημοσίευση σχολίου