Μισώ όλους τους μέτριους αλαζόνες
όπως μισεί ο ερωτευμένος τον έρωτα
το δέος, όμως, μου το παρέχουν Εκείνοι
οι Επισκέπτες.
Μια μέρα παίρνει να μπουν στη ζωή σου
Δυο να στη ρημάξουν
και η έξοδος, βασανιστική, αργή, της εβδομάδας
Εσύ προσπαθείς και παλεύεις με το διάολο
για να μη χάσεις την αίσθηση του Εκλεκτού τους
επιστρατεύεις κάθε βλέμμα σου ανήθικο
-σε συγκρατώ. ποτέ δε φτάνει-
κι όταν καταλάβεις πς πια τρως τη σκόνη σου
κάθεσαι και γράφεις στιχάκια μπας και τους φέρουν πίσω.
Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου