Κάποτε, όχι πολύ παλιά, νόμιζα πως οι σκέψεις βρίσκονται στα μαλλιά μου
σαν τις ψείρες που γαντζώνονται στις τρίχες
αποψίλωσα λοιπόν το κεφάλι μου
αλλά δεν έπιασε
Λένε πως όταν μια γυναίκα κουρεύεται θέλει να αλλάξει τη ζωή της
κι όμως
όπως και να κόβω τα μαλλιά μου
μ' ό,τι ψαλίδι βρεθεί
πάντα αυτά καταλήγουν στο ίδιο ηλίθιο κούρεμα
καρμική η σύμπτωση, μήπως εγώ τα ερμηνεύω όλα ποιητικά
Κι όταν τραβάς τις σκέψεις απ' αυτά
-να το κάνεις πιο συχνά, σε παρακαλώ-
βάζε πιο πολλή δύναμη
να μακραίνουν κι αυτά μαζί με τους λογισμούς μου
να ξεριζώνονται, γιατί το ξυράφι και το ψαλίδι δεν έπιασαν
βάλε κι εσύ ένα χεράκι
Γιατί πρέπει κάπως να φύγεις απ' το μυαλό μου
αυτά τα ρημάδια τα βράδια.
Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου