Τα ποιήματα που έγραψα με προθέσεις
βρήκαν τη θέση τους στην ανακύκλωση της λήθης
βολεύτηκαν και δεν γκρινιάζουν
ξέρουν καλά το ρόλο τους, την τάξη τους αυτή
το άχαρο της φύσης τους
τα λόγια τα ανέκδοτα που έκρυψαν
εκείνα, που ήθελα να πω,
κι όλο η φωνή κοβόταν
-ή, μήπως, κωφεύαν οι αποδέκτες;
Όπως και να 'χει, σου γράφω για να ξέρεις
πως θα έρθω εκεί κάποτε
μπορεί να σου κλείσω το στόμα
μπορεί να σου σφαλλίσω τα μάτια
μπορεί να σε πονέσω
μα θα έρθω.
Τα ποιήματα της πρόθεσης πολύ με βάρυναν, βλέπεις
κι ας μην αξιωθώ ποτέ να γίνω κάτι παραπάνω
από ένα νεύμα απόρριψής σου -
θα έρθω, θα κατακτήσω, θα μιλώ ελεύθερα πια.
Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου