Ηλύσια πεδία

Είναι Σάββατο και πρέπει να φτιάξω ιστορίες

Φόρεσα το κόκκινο φουστάνι της Πολυδούρη

Και βγήκα να πείσω πως δε διαλύομαι μέσα έξω νύχτα μέρα

Κόκκινο κραγιόν

Να ‘ναι δυσκολοκατάχτητα τα φιλιά, να ‘ναι γεμάτα αίμα

Κι εκείνα τα ψηλά τακούνια που με χτυπάνε στις φτέρνες

Να εξυψώνεται πρέπει μια γυναίκα. Να κοιτά αφ’ υψηλού

Κι είναι τα τακούνια αυτά που με σκόνταψαν στη διαδρομή

Γιατί είμαι όλη όλα μου τα Σάββατα

Όλη το χρώμα κόκκινο

Ολόκληρη φτέρνες αχίλλειοι χτυπημένες